Op 6 april staat de voormalige frontman van Genesis, Ray Wilson op het podium van Kursaal Oostende met Genesis Classic. In aanloop naar het concert volgen we Ray en de band op tournee in Polen, Duitsland en Nederland. We beginnen in Polen, waar Ray ook woont.
“Calling all stations. Can anybody tell me, tell me exactly where I am. I’ve lost all sense of direction”, zingt Ray Wilson in de titelsong van het album “Calling all Stations” van Genesis.
Verhalen Genesis bandleden Tony Banks en Mike Rutherford hier een beetje over het tourende leven van muzikanten? Elke dag een andere stad, elke week een ander land, het thuisgevoel moet vaak ver te zoeken zijn. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De gewezen frontman van Genesis tourt nog steeds. Soms met eigen werk, soms in ode aan de Genesis muziek met Genesis Classic. Daarvoor concerteert hij op 6 april in Oostende.
Naar aanleiding van dit concert mijmerde Ray over zijn herinneringen, zijn indrukken van de landen die hij aandoet voor België.
Of hij ooit echt alle gevoel voor richting verloor?
Ray: Ik mis mijn thuis nooit, enkel de Schotse humor. Door wat ik doe, wordt de tourbus je thuis en maak je vrienden in de vele steden die je aandoet. Ik heb overal in Europa vrienden waardoor ik me op veel plaatsen thuis voel. Ik ben erg Europees, in tegenstelling tot sommige van mijn Britse vrienden.
“I FEEL AT HOME IN MANY PLACES. I AM VERY EUROPEAN, UNLIKE SOME OF MY BRITISH FRIENDS :-)”
Omwille van de liefde ruilde de zanger zijn roots in voor de Poolse stad Poznan. Duidelijk geen probleem voor de ruige Schot. Al zijn er natuurlijk altijd wel wat cultuurverschillen. Ray filosofeert er even over.
Ray: Toen ik voor het eerst in Polen was, vond ik het zo raar dat men het voorgerecht tegelijk met het hoofdgerecht serveerde, of al met het hoofdgerecht kwam terwijl je nog niet klaar was. Nu gebeurt dat niet meer, maar ik moest zo lachen toen ik het voor het eerst meemaakte.
In 2002 speelde ik voor het eerst in een club in Wroclaw. Ik herinner me nog dat we een tandenborstel gebruikte als staander voor de cymbalen aan de drums en dat we veranderingen moesten aanbrengen aan onze set up om te kunnen optreden. Maar aan het einde van de show signeerden we meer dan twee uur! Het was echt ongelooflijk! Daar was die éne man, met gigantische handen, ik vermoed dat hij een boer of bouwvakker was, die maar liefst tien uur had gereisd om erbij te zijn. Hij was zo’n reus van een vent, maar hij stond te trillen van de zenuwen toen hij me ontmoette. Een nederig moment voor me dat ik nooit zal vergeten.
Muziek heeft zo’n uniek effect op de ziel, iets wat we maar al te makkelijk vergeten. Ik denk dat in deze tijd, waarin de wereld voor zoveel uitdagingen aangaande vrijheid staat, het belang van muziek niet te onderschatten is, zeker voor mij als artiest. In de loop der jaren speelde ik met heel wat grote namen, van The Scorpions tot Genesis, The Cranberries, Roger Hodgson en zo verder, maar het is de kracht van het lied dat het meeste gewicht in de schaal legt. Een groot nummer heeft de ongelooflijke macht om mensen te raken en soms zelfs hun leven te veranderen.
“A GREAT SONG HAS AN INCREDIBLE POWER TO TOUCH AND SOMETIMES CHANGE PEOPLE’S LIFE.”
Aan grote nummers ontbreekt het Genesis niet. Hoe reageren de oude Genesis fans eigenlijk op de nieuwe classic uitvoering van de overbekende nummers?
Ray: De reacties waren ronduit overweldigend. Ik startte Genesis Classic zes jaar geleden met de intentie om slechts één show te doen in Dresden. We traden op aan een prachtig kasteel en men vroeg ons of we enkele klassieke instrumenten konden toevoegen aan de rock band en enkele Genesis, Phil Collins, Peter Gabriel en Mike Rutherford nummers spelen naast die van mezelf. Bijgevolg voegde ik wat strijker arrangementen toe. Het succes was zo gigantisch dat ik de show zes jaar later nog steeds doe. Voor mij draait het om de geweldige nummers die ik mag brengen, gaande van oude klassiekers als Carpet Crawlers, wat ik overigens samen met Steve Hackett in de Royal Alberts Hall bracht, tot latere liedjes als Like No Son Of Mine en Calling All Stations. Er zit zoveel diepgang in, net als in Solsbury Hil, Another Day In Paradise, Another Cup Of Coffee en zo verder. Echte goede nummers! Bovendien heb ik een geweldige achtkoppige band en dat maakt uiteraard het verschil.
Wij kijken er zeker naar uit om al deze topsongs weldra live te horen.
Zodra Ray Wilson en de Genesis Classic Tour Duitsland op stelten zet, spreken we hem opnieuw voor meer terugblikken.
“Sit down, sit down
As we relive our lives in what we tell you
Let us relive our lives in what we tell you”
GENESIS CLASSIC staat op 6 april in Kursaal Oostende.
Tickets via deze link.
Photos: Justyna Szadkowska
